Magiczne zwierzęta - ich moce i tajemnice
Magiczne zwierzęta niewątpliwie zadają kłam twierdzeniu, że twórcą i użytkownikiem magii jest wyłącznie człowiek. Nie tylko biorą udział w rytuałach, czy praktykach magicznych. Słyszy się historie, że sami czarownicy lubią się w nie przemieniać. Wydaje się, że bez nich obraz czarnoksiężnika, wiedźmy, czy mądrego czarodzieja nie byłby tym samym.
Magiczne pająki
Pająk w naszych oczach wygląda przede wszystkim obco. Jak przybysz z odległej planety, albo rodzaj demona. Tym bardziej niepokojący, że nie nawiązuje kontaktu, nie jest nim zainteresowany. Za to wielu ludzi i owszem – arachnofobia, albo po prostu zwyczajne obrzydzenie każą nam zwracać na te zwierzęta baczną uwagę. Jednakże z drugiej strony, pająki to fascynujące stawonogi o wielu różnorodnych formach i strategiach przetrwania.
W większości kultur pająk jest istotnie potężnym magicznym oraz religijnym symbolem. W starożytnej Grecji pająk odwoływał się do Mojr, które przędły nici losu. Taką samą rolę odgrywały nordyckie Norny. Północnoamerykańscy Indianie znali Kobietę Pająka, która trzymała w dłoni nić życia każdego człowieka. W kulturze Indii, bogini Maja odpowiada z kolei za snucie iluzji1.
Z pająkami wiąże się dużo zabobonów i wierzeń. Jak choćby włoski taniec tarantela, który w swoim transowym rytmie ma podobno leczyć pajęcze ugryzienia. Pająk noszony przy sobie w woreczku miał podobno „pożerać” ból zębów2.
Ośmionogie symetryczne stworzenie wydaje się naturalnie wiązać z mistycznym znaczeniem ósemki. Pisana poziomo oznacza nieskończoność i wieczne tworzenie i odtwarzanie. Liczba osiem, to przede wszystkim liczba równowagi i siły równoważącej przeciwne symbole (jak przyszłość i przeszłość, kobiecość i męskość). Ósemka to liczba kreacji materii, oznaczająca również nie mniej ni więcej, ale sukces materialny3. Z powodu swojej symboliki pająk jest tradycyjnym towarzyszem czarownicy.
W magicznej tradycji pająk widziany jest jako pierwszy nauczyciel. Wiemy to stąd, że znaki pisane w większości języków mają pajęcze kształty. Nić pająka stanowi granicę. Przede wszystkim między życiem a śmiercią. W pająku, jako magicznym symbolu jest sprzeczność i wieloznaczność. Jest drapieżnikiem, ale i płochliwym małym stworzeniem. Jest bezsprzecznie kreatywny i pracowity. Posługiwanie się jego znakiem, gwarantuje sukces wszelkich przedsięwzięć. Pajęczyna symbolizuje przy tym wielość dróg i możliwości. Oraz wyjście z każdej trudnej sytuacji4.
Zdjęcie: Pexels Tom Swinnen
Magiczne kruki
Magiczne zwierzęta mają różne oblicza. Oto złowrogi, czarny ptak. Głęboki głos, wedle niektórych literatów oznajmiający zagładę. Nadto upodobanie do żywienia się padliną. A przy tym niepospolita ptasia inteligencja i daleko posunięta rezerwa wobec Człowieka. A jak można spojrzeć na kruka magicznym okiem?
Kruk mimo swoich czarnych piór to niewątpliwie antyczny symbol solarny, wysłannik światła. W Grecji był poświęcony Apollinowi. Północnoamerykańscy Indianie również widzieli w nim ptaka słonecznego. Chińczycy poszli jeszcze dalej i wierzyli, że trójnogie kruki zamieszkują Słońce. Legenda dotycząca podbojów Aleksandra Macedońskiego wskazuje, że drogę do wyroczni Amona wskazały mu dwa przedstawiciele opisywanego gatunku5.
Do tego wszystkiego dodajmy opiewaną w bajkach Ezopa mądrość tych zwierząt. Nordyckie mity wiązały je z kolei z energią stworzenia. Dwa czarne ptaki miały mieszkać ponad tronem Odyna, symbolizując Myśl i Pamięć. W kulturze dalekowschodniej z kolei kruk to ptak miłości6. Wielość symboli zapiera dech.
Jako zwierzę związane z mocą magiczną, kruk wydaje się być postrzegany, jako nauczający bystrości i spostrzegawczości. Przy tym zwraca się uwagę na jego zdolność naśladowania głosów innych zwierząt (a nawet ludzkiej mowy). W ten sposób związany jest bezsprzecznie z przemianą na lepsze, zgodnie z własną wolą.
Z tego powodu tradycja umieszcza kruki pośród świty magów i czarownic. Z krukiem symbolicznie wiążą się magiczne kolory – czarny, biały i granatowy – kontrastowe, tak jak dotycząca go symbolika. Czasem z podobnych powodów kruka opisuje się jako pośrednika między życiem, a śmiercią7.
Magiczne nietoperze
Nietoperz pozornie jest tylko latającym ssakiem o zdolności echolokacji. Tak naprawdę to oczywiście znane uosobienie nocy, które swoim groteskowym wyglądem niepokoi każdego, kto znalazł się w ciemnościach.
Dla dawnych ludzi nietoperz, podobnie jak inne magiczne zwierzęta, stał po stronie ciemności, ale nie było to równoznaczne ze złem. Jaskinie były „ustami Ziemi”, a latający strażnicy zawsze czuwali w ich wnętrzu. W kulturze chińskiej uważano je wręcz za symbol pomyślności8. Grecy i Rzymianie patrzyli na nietoperze, jako na rodzaj strażniczych demonów. Figurka takiego zwierzaka umieszczona pod poduszką gwarantowała ochronę przed koszmarami sennymi9.
Na ziemiach polskich wizerunek nietoperza był raczej negatywny. Podobno wypijał krew i porywał dzieci, co komponuje się z mitami o Wampirze. Jeszcze gorzej było u Majów, którzy wierzyli w Camazotza – nietoperzowe bóstwo śmierci10.
Nietoperz jako zwierzę mocy magicznej, potrafi zaprosić do mroku lub światła – nic pomiędzy. W rezultacie kategorycznie dzieli te dwa aspekty i zmusza do opowiedzenia się po jednej ze stron. Oczywiście obok duchowych wizji nietoperza, magia zna też te dużo bardziej instrumentalne. I tak w Tyrolu wierzono, że lewe oko nietoperza zapewnia niewidzialność. Z kolei romski zwyczaj zaklinania szczęścia polegał na wręczeniu dziecku paczuszki z kości tego ssaka11.
Nietoperz jest tradycyjnym członkiem świty osób parających się czarną magią. W angielskich procesach czarownic posiadanie magicznego zwierzęcia – w tym nietoperza, mogło stać się podstawą aktu oskarżenia i skutecznego skazania.
Zdjęcie: Pexels Jan Kopřiva
Magiczne węże
Wijący się, gadzi kształt, bezlitosny wzrok, umiejętność zrzucania skóry i ten badający otoczenie język. Oto silne symbole, bez których magia nie byłaby taka, jak jest. Beznogi gad niesie w sobie tyle obrazów, ile jest kultur. Magiczne zwierzęta nie muszą latać, by rozsiewać magię wokół siebie.
W kręgu chrześcijańskim jest to przede wszystkim zwierzę diabelskie, mityczny kusiciel. Z tego powodu często należał do świty czarnoksiężników. Z kolei cywilizacja helleńska pielęgnowała obraz węża Asklepiosa, który do dziś symbolizuje medycynę i proces leczenia. Znajdziemy go choćby w logo wielu służb ochrony zdrowia12. W Indiach wierzono w istnienie pięknych, wężowych istot – Nagów. Pierzasty Wąż – Quetzalcoatl czczony w Ameryce Środkowej i Południowej, był wręcz jednym ze współtwórców świata13.
Jak widać, wąż to jeden z najbardziej niejednoznacznych zwierzęcych symboli. W magii postrzega się go troszkę dosłownie, troszkę metaforycznie, jako rodzaj sznura łączącego świat rzeczywisty z astralnym. Wąż ma istotnie jedyny w swoim rodzaju kontakt z ziemią, po której pełznie, nie posiadawszy kończyn.
Wijąc się niczym helisa DNA, odzwierciedla tajemnicę życia i mądrość praw natury14. Bywa przedstawiany jako zwierzę zmiany i odnowy, zapowiada przemianę w lepszą postać samego siebie. Symbol węża pożerającego własny ogon i przy tym stale rosnącego, odwołuje się do magicznego symbolu nieskończoności świata.
Wąż jako zwierzę magiczne na dobre zadomowił się w fantastyce dzięki J.K. Rowling i cyklowi o Harrym Potterze. Wąż należy tam do ciemnej strony. Jest symbolem parającego się czarną magią domu Slytherin w szkole czarodziejów w Hogwarcie. Nagini – wielki, zabójczy wąż, jest towarzyszem Voldemorta – najczarniejszego z charakterów, a Bazyliszek w opowieści o Komnacie Tajemnic, jest tak naprawdę również gigantycznym przedstawicielem gatunku15. Węże i ich półludzkie warianty wiją się poprzez inne fantastyczne światy, jak choćby uniwersum Warhammera, czy Dungeons & Dragons.
Magiczne ropuchy
Przyzwyczailiśmy się, że płazy, podobnie jak węże, są nieco obce. Ich spojrzenia są chłodne, tryb życia odległy od naszego. Z tego powodu jeszcze bardziej przerażają, gdy włączyć je do świty czarownicy lub czarnoksiężnika. W przeszłości oswojona ropucha mogła zaprowadzić właściciela przed inkwizycyjny sąd. W szczególności tak kończyły się niejednokrotnie procesy czarownic w Anglii16.
Ropuchy i podobne do nich żaby, rozpoczęły karierę, jako magiczne zwierzęta, w Ameryce Środkowej. Olmekowie odkryli, że na prawidłowo nawadnianych polach, zwierzęta te pojawiają się „znikąd”. Uznano je za pochodzące z niebios, z pewnością zwiastujące urodzaj. Dodatkowo odkryto właściwości wydzielanej przez nie bufoteiny, która mogła sprowadzać halucynacje. Nadawała się więc do praktyk magicznych.
Naukowcy zdementowali natomiast pogłoski o tym, by halucynogenne substancje uzyskiwano z ciał ropuchy Aga. Jej gruczoły wydzielają zupełnie inne substancje, o dużo bardziej toksycznym działaniu17.
W znachorstwie ropusze przypisywano właściwości lecznicze, jednakże najczęściej trzeba było dopełnić jakiegoś szczególnego rytuału. Jeden z przykładów, to splunąć w twarz ropusze, co miało kurować dolegliwości astmatyczne. Można też było ją ze sobą nosić, co podobno pomagało na wiele innych schorzeń. Ropucha traktowana jako magiczny symbol kojarzona była z płodnością i seksualnością.
Obecnie przypisuje się jej bardziej zdolność odnowy i wskazywanie drogi do materialnego dostatku. Może stać się jednak również niebezpieczna. Na Podlasiu jeszcze w XX w. wierzono, że czarownice mają zdolność przemiany w te płazy. Nadto nie wolno pokazywać im zębów. Ropucha mogła policzyć je, a to sprowadzało na ich posiadacza rychłą śmierć18.
Magiczne zwierzęta są wokół nas
Magiczne zwierzęta, jak widać są nieodłącznymi towarzyszami magii i osób, które się nią zajmują. Różnorodność sensów i znaczeń, jakie się im przypisuje jest równa różnorodności form. Tak jak różnią się od siebie niewątpliwie kruk, od węża, a ropucha od nietoperza, tak różne oblicza ma magia.
Bibliografia
czarownice.com,
mariwa.pl,
wrozka.com.pl,
jak w przypisie 3,
akademiaducha.pl,
bafka.ovh, zwierzetamocy.pl,
nawiedzona.pl,
bucardimaria.pl,
fantastykamitologia.blogspot.com,
10. polskieradio.pl,
11. jak w przypisie 8,
12. pl.wikipedia.org,
13. magiateria.pl,
14. jak w przypisie 5,
15. harrypotter.fandom.com,
16. jak w przypisie 10,
17. kalzestar.blogspot.com,
18. jak w przypisie 5.
Jeśli chciałbyś ofiarować komuś bliskiemu wyjątkowy kubek lub po prostu sobie sprawić taką przyjemność, czym prędzej wejdź do sklepu pracowni. Zapraszam Cię także na moje konto na Facebooku oraz Instagramie, gdzie pokazuję oczywiście swoje realizacje.
Niech rozbłysną iskry!
Kliknij i zamów swój niepowtarzalny,
ręcznie malowany kubek!
ZamówNapisz do mnie
